به گزارش تمدن کرمانشاه ،حوادثی که خاطره ای تلخ را برای بازماندگان وخانواده های آنها به جا گذاشته است چه فرزندانی که دیگر پدرومادرشان را ندیدند وچه والدینی که چشم انتظار فرزندانشان شدند. در این گزارش شما با کسی آشنا می‌شوید که تا یک قدمی مرگ رفت اما به طرز عجیبی به زندگی برگشت.
کارگر جوان چند وقتی بود که از کرمانشاه برای کار به تهران آمده بود. او با دستگاه تاور که برای انتقال مصالح به طبقات بالایی ساختمان از آن استفاده می‌شود کار می‌کرد و آن روز باید در ارتفاع ۶۰ متری ساختمان مستقر می‌شد تا مصالح را جابه‌جا کند اما با اتصال قلاب به بدنه اتاقک دستگاه و بروز اتصالی، او دچار برق‌گرفتگی شد و درحالی‌که با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد، توسط آتش‌نشان‌ها نجات یافت.
شهرام قزوینه‌ای، ساکن شهرستان صحنه کرمانشاه است. او با گذشت چند ماه از حادثه‌ای که وی را تا یک قدمی مرگ برده بود، حالش بهبود یافته و می‌تواند از ماجرای روز حادثه بگوید: «مردادماه بود و هوا خیلی گرم بود. من در یک پروژه ساختمانی در حوالی اتوبان چمران مشغول به کار بودم. با دستگاه تاور کار می‌کردم و هر روز باید برای رسیدن به اتاقک فرمان که در ارتفاع ۶۰ متری ساختمان نصب شده بود، از پله‌ها بالا می‌رفتم و داخل اتاقک قرار می‌گرفتم. اوایل از ارتفاع می‌ترسیدم اما بعد از مدتی به شرایط کار عادت کردم.
دستگاه تاور یا همان بالابر که با برق سه فاز کار می‌کند، برای اینکه دچار اتصالی نشود باید سیم ارت آن را به زمین وصل کنیم تا در زمان اتصالی از برق‌گرفتگی و سانحه جلوگیری شود. اما متاسفانه این دستگاه چنین سیمی نداشت و بارها به پیمانکار این مساله را تاکید کرده بودم اما او گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود و مدام امروز و فردا می‌کرد.»
او ادامه می‌دهد: «آن روز در حال کار کردن بودم و حدود ساعت ۱۱ صبح بود که برای استراحت خواستم قلاب دستگاه را بالا بکشم. در همین هنگام قلاب دستگاه که از جنس فلز بود به بدنه اتاقک اصابت کرد و باعث اتصالی شد.
من که داخل کابین دستگاه بودم، به دلیل اینکه دستم روی بدنه فلزی کابین بود، دچار برق‌گرفتگی شدم. در یک لحظه انگار تمام بدنم آتش گرفت و چنان شوکی به من وارد شد که از هوش رفتم. من در داخل کابین در ارتفاع ۶۰ متری افتاده بودم و به دلیل اتصالی، دستگاه از کار افتاده بود.
فکر می‌کردم زندگی‌ام تمام شده اما وقتی چشمانم را باز کردم، روی تخت بیمارستان بودم. بعدا متوجه شدم، زمانی که بیهوش بودم، ماجرا به آتش‌نشانی گزارش شده بود و امدادگران با حضور در محل و استفاده از نردبان مخصوص، مرا از داخل کابین به پایین منتقل کرده و در اختیار اورژانس قرار داده بودند.
آنها برای این کار خیلی زحمت کشیده بودند و از پزشکان شنیدم که اگر چند دقیقه دیرتر به بیمارستان رسیده بودم، جانم را از دست می‌دادم. از اینکه آتش‌نشانان به من زندگی دوباره دادند، خیلی خوشحالم./ همشهری